12 Haziran 2009 Cuma

çok şükür allahım yavrumu bana bağışladın.

Yine yazamadım ama bu sefer takipde edemedim. Çok kötü günler yaşadık ailecek ama atlattık :( kuzumun 1 aydır süren bir öksürüğü var bir türlü geçiremedik geniz akıntısı sebep oluyormuş. ne yaptıysak ne ilaç kullandıysak kurtulamadık. geçen hafta doktorumuzdan randevu aldık ve hastane yolunu tuttuk. Güzel bir gün olacak diye düşünüyorduk.bebeğim bizimle beraber işe geldi sevgiliyle aynı şirkette çalışıyoruz. biraz babasının yanında biraz benim yanımda kucakdan kucağa geçti herkese şarkılar söyledi. Neyse vakit gelince çıktık. hastaneye geldik randevumuzu önce 12,30'a almıştım sonra değiştirip 11,30'a aldım ama arkadaşlar değiştirmemişler tabi erken gitmiş olduk. bekle bekle kuzucuğum sıkıldı.ben bekleme salonunda beklerken bebeğimde babasıyla koridorda merdivenleri inip çıkıyordu görebiliyordum. sevgilinin telefonu çaldı konuşurken naz çıkmaya devam etti. gözüm onda ama babası yanındaydı.Ne olduysa bundan sonra oldu. kabus gibiydi dünya başıma yıkıldı allah kimseye yaşatmasın.offf. kuzum bir anda dizlerinin üstüne çöktü kalkmaya çalışırkende dengesini sağlayamadı sağa doğru merdiven boşluğuna düştü. allahım anlatırken bile çok zor. ben biranda aşağı doğru uçtuğunu gördüm hala etkisinden kurtulamadım. elimde ne var ne yok bir anda fırlatıp yavruma koştum yerde öylece yatıyordu. çıldırdım ağlamalar çığlıklar kızımı kendine getirdi oda ağlamaya başladı. eşim bi tarafta ne yapacağını bilemez şekilde hemen acile koşturdum bütün hastane toplandı. ambulans çağırıldı. Ankarada olanlar bilir hacettepe çocuk acile yetiştik.ilk müdehale ambulansda yapıldı.bir sürü şeyden geçti rontgen, ultrason,kan, idrar,tomografi ne gerekiyorsa yapıldı allahıma binlerce şükür hepsi temiz çıktı yavrumu bana bağışladı. bir dk olsun yanından ayrılmaz peşinde dolaşırdık. nasıl oldu bir anda babası yanında nasıl olsa diye bende çantalarla oturuyordum. bilsem kızımın yanından ayrılırmıyım .öyle bir yerden düştü ki mucize ne kırık ne başka bişey 12,30 dan gece 3'e kadar hastanede müşade altında tutulduk. Yüzünde çarpma esnasında oluşan izler dışında bişey yok onlarıda gözümüz görmedi. yanımda ya bana anne diyorya o minik ellerini tutabiliyorum ya daha başka ne isterim.içim yandı kaç gündür ne uyku ne bişey çok zormuş onu öylece yerde görünce bidaha sesini duyamayacağım fikri düşerken yetişip tutamamak.allahım kimseye evlat acısı yaşatmasın. şimdi çok iyi yavrum allahım birkez daha bana bağışladı . binlerce kez şükürler olsun. Dikkat etmemiz gereken bir süre var onuda geçireceğiz inşallah.Burda iki satıra sığdı ama o gün yaşadıklarımı bi allah bide ben bilirim.eşimi ilk defa ağlarken gördüm :((Seni çok seviyorum anneciğim bi dahamı asla sensiz nefes alamam yaşayamam beni bırakmadığın için teşekkürler. kendimi asla affetmeyeceğim şimdi bir kurban keseceğim o kadar oldu yani. canım kızım...